ONS AVONTUUR

Deze foto van mij & Jack is vandaag een jaar geleden gemaakt. (3 mei 2019)

Jack is inmiddels 2 jaar oud en is altijd al een onzeker hondje geweest wat zich uitte in dominantie. Toen Jack nog maar 2 maandjes bij mij was, is hij van achter benaderd door een andere hond en is hier enorm van geschrokken. Helaas heeft hij sindsdien een angst voor andere honden. Ik kon niet meer normaal met hem over de hei lopen. Wanneer we andere honden tegen kwamen en ik had Jack loslopen rende hij als een gek naar huis en was hij helemaal uit zijn doen! Met geen mogelijkheid kreeg je hem nog terug.

Het heeft zeker een jaar geduurd voordat ik hem het vertrouwen kon geven bij mij te blijven. Je zou denken, als je je hond het vertrouwen niet kan geven bij jou te blijven, dan hebben jij en je hond ook geen goede band. Hier heb ik ook zeker meerdere keren over nagedacht. Wat doe ik fout? Hoe kan ik dingen anders aanpakken? Moet hij misschien naar een hondentrainer om ONS/MIJ te helpen?

Ik gaf de hoop niet op.

Ondertussen gingen de wandelingen met Jack op de hei en in het bos gewoon door. Loslaten lopen, lekker vrij rondrennen en maar hopen dat we geen andere honden of mensen tegen zouden komen want ja, ook mensen waren opeens heel eng. De angst bij mij werd ook steeds groter, ik begon steeds meer aan mezelf te twijfelen & uiteraard, dit voelde Jack ook. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf besloten deze situaties maar over me heen te laten komen en op de momenten dat het nodig was, zo juist mogelijk proberen te handelen. En dit begon te werken, ik merkte dat Jack langzaam aan rustiger werd.

Wanneer ik nu op de hei loop met Jack heb ik hem standaard aan de lange lijn zodat hij lekker 'los' kan lopen. Uiteraard loopt ie ook elke dag lekker helemaal los op de hei, maar alleen als ik zeker weet dat ik niemand tegen ga komen (het overzicht heb) of hem op tijd kan aanlijnen. Ondanks dat ik altijd nog alert ben, en hij ook hihi, loop ik wel relaxt en zelfverzekerd met hem rond. De momenten dat we honden tegenkomen, is dit nog steeds spannend voor Jack en zal hij ook nog steeds heftig naar de hond blaffen. Maar waar ik momenteel heel blij mee ben is dat hij niet langer meer in zijn eigen dicht geplamuurde bubbel zit maar dat ik hem kan bereiken! Dit geeft mij al zoveel rust!

Stap voor stap komen Jack en ik er samen wel!

Mijn moeder maakte laatst nog de opmerking ''Hij heeft helemaal geen andere leider nodig, jullie komen er samen uit! Jij bent voor hem de baas en dat is duidelijk te merken''

Houd hoop en met kleine stapjes kom je er in het leven, in welke situatie dan ook! ❤️

Dit is een berichtje van 3 mei 2019. Inmiddels zijn er alweer heel veel dingen veranderd en daarom ben ik deze blog ook begonnen. Het is tijd voor mooie avonturen!